Neurodermitis - tips voor een goede nachtrust

Wat is neurodermitis?

Neurodermitis is een chronische ontstekingsreactie van de huid die in golven optreedt. Deze golven kunnen worden uitgelokt of versterkt door tal van stoffen uit de omgeving en door psychologische factoren.

Neurodermitis behoort net als astma en hooikoorts tot de groep van de atopische ziekten. Dit betekent dat het lichaamseigen afweersysteem hevige afweerreacties veroorzaakt tegen eigenlijk ongevaarlijke stoffen uit de omgeving, de zogenaamde allergenen.

Omdat artsen het tot nu toe niet eens konden worden over een uniforme naam, zijn er verschillende namen voor neurodermitis.

• Atopische dermatitis
• Atopisch eczeem
• Endogeen eczeem
• Neurodermitis atopicali

De oorzaak van neurodermitis is een overmatige afweerreactie van het lichaam tegen huisstof, bepaalde voedingsmiddelen of pollen. Deze stoffen worden allergenen genoemd.

Bij neurodermitis zijn bepaalde subgroepen van de witte bloedcellen (= lymfocyten) gericht tegen deze allergenen. Hierop volgt dat een grote hoeveelheid speciale antilichamen tegen deze eigenlijk ongevaarlijke allergenen wordt gevormd.

Een belangrijk antilichaam is "Immunoglobine E". In wisselwerking met de verschillende boodschappersstoffen van het immuunsysteem ontstaat een ontstekingsreactie van de huid, die door de "T-lymfocyten" op gang wordt gehouden. Tegelijkertijd geven de mestcellen van de huid de ontstekingsremmende boodschapperstof "histamine" vrij. Dit versterkt de afweerreactie en veroorzaakt de bijna ondraaglijke jeuk.

Frequentie van neurodermitis:

Neurodermitis is een van de meest voorkomende huidaandoeningen. In Duitsland heeft 2-10 % van de bevolking te kampen met deze chronische huidontsteking.

Vooral kinderen hebben vaker te maken met neurodermitis: ongeveer 12 % van de kleuters heeft last van deze aandoening. Dit is ongeveer één op de zes kleuters.

Symptomen van neurodermitis:

Algemene veranderingen in de huid:
De huid van mensen met neurodermitis is aanzienlijk droger dan een normale huid en kan minder goed vocht opslaan. De huid toont ook een tekort aan bepaalde huidvetten. Hierdoor wordt de huid ruw en neigt ze te schilferen. Daarnaast wordt de regulatie van andere huidfuncties zoals de doorbloeding, het zweten en de temperatuurregeling verstoord.

Jeuk:
De ondraaglijke jeuk is voor veel getroffenen het centrale aspect van neurodermitis. Het voortdurende krabben maakt de aandoening vaak erger. Door de huidontsteking te behandelen kan deze jeuk worden tegengegaan.

Vormen van neurodermitis:

De aandoening is opgedeeld in drie fasen:

1. Seborroïsch eczeem:
De aandoening begint vaak bij baby's. In het Duits spreekt men van "Milchschorf" (= "melkschurft"), omdat de huid een gelijkenis vertoont met verbrande melk. De aandoening heeft echter niets te maken met een melkallergie. Bij seborroïsch eczeem vormen zich geelwitte korsten in combinatie met vochtafdrijvend eczeem, die zich kunnen uitbreiden op het huidoppervlak. De aangetaste huidgebieden zijn vaak besmet met bacteriën en virussen.

2. Atopisch eczeem:
Deze huidveranderingen komen meestal voor in de buigplooien van gewrichten, zoals de knieholtes en de elleboogplooien. Ook de hals, de nek en de handen zijn vaak aangetast. Deze vorm van de aandoening komt meestal voor vanaf de kindertijd en de adolescentie. In de loop der jaren wordt de droge en verdikte huid net zo ruw als een boomschors.

3. Prurigo nodularis:
"Prurigo" is Latijn voor jeuk. Hier gaat het om een bijzondere vorm van neurodermitis, die vooral bij volwassenen voorkomt. Kenmerkend hiervoor zijn uitgesproken kapotgekrabde knobbels over het hele lichaam. De aandoening kan echter ook in een zwakkere vorm voorkomen.

Hoe wordt een diagnose gesteld?

De diagnose wordt gesteld op basis van de medische voorgeschiedenis en een grondig lichamelijk onder
zoek. Dit onderzoek is gericht op duidelijke fysieke kenmerken, zoals verdiepte, bizarre handlijnen, een dubbele rimpel op het onderste ooglid of toegenomen beschaduwing in het gebied van de ogen, hetgeen vaker voorkomt bij neurodermitispatiënten.

Daarnaast worden er huidtests uitgevoerd om na te gaan of het lichaam bij bepaalde stoffen met een buitensporige afweerreactie reageert. Op de huid worden pleisters met verschillende allergenen aangebracht. Na twee tot drie dagen wordt duidelijk welke stoffen een verhoogde immuunreactie veroorzaken. Dit is te herkennen aan een galbultige zwelling op de huid.

Tot slot worden er bloedtests uitgevoerd. In het bloedmonster kan namelijk worden gezocht naar de antilichamen die de ontstekingsreactie van de huid veroorzaken.

allnatura tips en advies

Hoe kan een allergische reactie worden voorkomen?

• Consequente borstvoeding bij kinderen in de eerste zes maanden kan de ernst en de frequentie van neurodermitis verminderen.
• Contact met allergene stoffen moet zoveel mogelijk worden vermeden.
• Als er sprake is van een allergie voor bepaalde voedingsmiddelen, mogen deze niet meer worden geconsumeerd.
• Daarnaast is het belangrijk om op de juiste kleding te letten, want wol kan bijvoorbeeld leiden tot ernstige overgevoeligheidsreacties.
• Sigaretten roken moet worden vermeden, omdat dit een versterkende factor voor de aandoening kan zijn.

Bron:
Foto's: Wikipedia
Foto 1: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Atopic_dermatitis_child.JPG
Licentiestatus GNU-FDL: https://nl.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:GNU_Free_Documentation_License
Foto 2: https://de.wikipedia.org/wiki/Datei:Neurodermitis1.jpg
Licentiestatus GNU-FDL: zie hierboven